Jak zalegalizować domek na kołach, ale przykryty wiatą?

Legalizacja domku kanadyjskiego

Kwestię dotyczące legalizacji domku kanadyjskiego można rozwiązać na dwa sposoby.

Po pierwsze, jeśli domek nie jest związany na stałe z gruntem – fundamentami, wylewką czy też instalacją elektryczną lub wodociągową, to obiekt ten uznać można zgodnie z art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego za tymczasowy obiekt budowlany. Obiektem takim jest obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. Prawo budowlane przewiduje, iż pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie e nie późniejszym niż 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy (posadowienia domku na działce). Takiej sytuacji wymaga się jedynie dokonania zgłoszenia do starosty tego faktu. Minusem tego postępowania jest fakt, iż po upływie 120 dni powinien Pan przestawić domek w inne miejsce i kolejny raz dokonać zgłoszenia.

Należy jednak podkreślić, że brak trwałego połączenia z gruntem obiektu budowlanego sam przez się nie decyduje o tym, czy obiekt ten wymaga pozwolenia na budowę, zgłoszenia, bądź może być zwolniony z tych rygorów (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2003 r., sygn. akt IV SA 2977/0).

Zobacz też: Budowa domku na działce ROD krok po kroku

Domek holenderski- pozwolenie na budowę

Druga, i ostatnio coraz częstsza interpretacja terminu „domek holenderski”, prowadzi do wniosku, iż na jego postawienie na działce wymagane jest pozwolenie na budowę. Stosownie do art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego obiektem budowlanym jest: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi (lit. a), budowla stanowiącą całość techniczno – użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami (lit. b) oraz obiekt małej architektury (lit. c). Przy czym, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. akt II SA/Bk 506/07, „pojęcie »budowla« nie oznacza, że ma to być budynek wzniesiony od podstaw i trwale związany z gruntem, lecz jest to każdy inny obiekt wolnostojący, służący m.in. do sezonowego zamieszkiwania i użytkowany jako domek letniskowy”. Na budowę zaś obiektu konieczne jest uzyskania pozwolenia na budowę, zgodnie z art. 28 ust. 1 prawa budowlanego.

W sprawie opartej na stanie faktycznym zbliżonym do Pańskiego WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 381/12, stwierdził:

„Jak wynika ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego, na działce ustawiono przyczepę kempingową (domek holenderski), do której dobudowano zadaszony drewniany taras, a także podłączono przyłącza energetyczne, wodociągowe i kanalizacyjne. Nie budzi zatem wątpliwości, iż przedmiotowa przyczepa kempingowa pełni funkcję mieszkalno – letniskową. Należy przy tym zaznaczyć, iż ustalenia te nie były kwestionowane przez stronę skarżącą na żadnym etapie postępowania. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę sposób użytkowania przyczepy i przystosowanie jej do zamieszkiwania letniskowego, jak i okres jej funkcjonowania na działce należy stwierdzić, iż jest to obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b ustawy Prawo budowlane. Należy zauważyć, iż kwestia charakteru prawnego przyczepy kempingowej w świetle przepisów Prawa budowlanego była wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa sądowoadministracyjnego , które jednoznacznie uznaje ustawione na gruncie przyczepy kempingowe, nie spełniające w danej chwili swojej pierwotnej funkcji transportowo – komunikacyjnej, za obiekty budowlane (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2012 r., sygn. akt II OSK 384/11). Zatem posadowienie przyczepy kempingowej wymagało stosownie do treści art. 28 ust. 1 ustawy Prawo budowlane uzyskania pozwolenia na budowę.”

Niezbędne wnioski do wszczęcia procedury legalizacyjnej domku na kołach

Ponieważ Pańska przyczepa znajduje się już na działce i jest obudowana wiatą, to konieczna jest jej legalizacja. Procedura legalizacyjna wszczynana jest z urzędu – gdy organ poweźmie informacje lub na osobisty wniosek właściciela. Wniosek składa się na piśmie do właściwego organu nadzoru budowlanego, brak jest ustawowego wzoru takiego wniosku, zazwyczaj każdy organ posiada własny. Organ następnie dokonuje oględzin obiektu (domku) oraz nakłada obowiązek przedstawienia, w wyznaczonym terminie zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. A także do złożenia:

• czterech egzemplarzy projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, aktualnym na dzień opracowania projektu;
• oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Opłata legalizacyjna domku na kołach

Przedłożenie w wyznaczonym terminie dokumentów, o których mowa powyżej, traktuje się jak wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na wznowienie robót budowlanych, jeżeli budowa nie została zakończona. Następnie organ wylicza opłatę legalizacyjną. Jeżeli w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia nakładającego opłatę legalizacyjną nie zostanie ona uregulowana, organ nadzoru budowlanego zobowiązany jest wydać decyzję o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego. W przypadku, gdy opłata legalizacyjna została uregulowana, a budowa bez wymaganego zgłoszenia robót budowlanych została zakończona, wnioskodawca/inwestor może przystąpić do użytkowania obiektu budowlanego (zasada tzw. milczącej zgody). W przypadku wydania decyzji o nakazie rozbiórki inwestor/właściciel lub zarządca obiektu zobowiązany jest na swój koszt dokonać rozbiórki obiektu budowlanego objętego tym nakazem (art. 48–49).

Pojęcie »rozbiórka obiektu budowlanego« nie jest tożsame z rozebraniem na poszczególne części obiektu zrealizowanego w innym miejscu i jedynie ustawionego na danym terenie, a takim obiektem jest niewątpliwie przyczepa kempingowa. W takim wypadku wykonanie rozbiórki polega na usunięciu (wywiezieniu) obiektu z terenu, na którym został nielegalnie posadowiony (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 1504/10).

Tak więc wystarczy, że złoży Pan wniosek, a potem organ sam wskaże Panu kolejne kroki konieczne.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.