Wynajem domu z basenem, czy trzeba zatrudnić ratownika?

Baseny i oczka wodne – kiedy pozwolenie na budowę?

Zacznę do pozwoleń budowlanych, choć, jak rozumiem, ta kwestia jest jasna. Niemniej jednak wskazuję, że zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 13 ustawy – Prawo budowlane: „Nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę oraz zgłoszenia, o którym mowa w art. 30, budowa przydomowych basenów i oczek wodnych o powierzchni do 50 m²”. Baseny przydomowe powyżej 50 m² powierzchni wymagają już uzyskania pozwolenia na budowę.

Jeśli zaś basen miałby pełnić funkcję komercyjną (np. bilety wstępu dla osób trzecich innych niż właściciele, zysk z basenu), to tak naprawdę zawsze wymaga pozwolenia, niezależnie od metrażu.

Zasady bezpieczeństwa dla osób przebywających na obszarach wodnych

Natomiast przechodząc do Pani pytania – zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych: „Ilekroć w ustawie jest mowa o obszarze wodnym – rozumie się przez to wody śródlądowe w rozumieniu art. 19 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2022 r., poz. 2625 i 2687 oraz z 2023 r. poz. 295 i 412) oraz wody przybrzeżne w rozumieniu art. 26 tej ustawy, w pasie nieprzekraczającym jednej mili morskiej od linii brzegu, a także kąpielisko, miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli, pływalnię oraz inne obiekty dysponujące nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m² i głębokości powyżej 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m”.

Ilu ratowników na basenie?

Jeśli więc ów basen plasuje się wymienionej definicji (ma powierzchnię powyżej 1000 m² i głębokość powyżej 0,4 m w najgłębszym miejscu lub ma głębokość powyżej 1,2 m² bez względu na powierzchnię), to zastosowanie znajduje Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 stycznia 2012 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego. Zgodnie z jego § 2:

„Ustala się minimalne wymagania dotyczące liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego:

1) w przypadku kąpielisk:

a) śródlądowych na każde 100 m linii brzegowej – jeden ratownik wodny od strony lądu i jeden ratownik wodny od strony lustra wody, przebywający na łodzi lub platformie umożliwiającej obserwację i umieszczonej poza strefą dla umiejących pływać,

b) nadmorskich na każde 100 m linii brzegowej – trzyosobowe zespoły ratowników wodnych, w tym co najmniej jeden ratownik wodny od strony lustra wody;

2) w miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli – dwóch ratowników wodnych;

3) w przypadku pływalni:

a) dysponującej nieckami basenowymi o długości do 25 m – jeden ratownik wodny,

b) dysponującej nieckami basenowymi o długości 25-50 m – dwóch ratowników wodnych,

c) dysponującej nieckami basenowymi o długości powyżej 50 m – trzech ratowników wodnych;

4) w przypadku innych obiektów dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m² i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m – co najmniej jeden ratownik wodny”.

Nie ma de facto w prawie możliwości obejścia ww. wymogów niż zmniejszenie głębokości albo metrażu, tym bardziej gdy mówimy o basenie udostępnianym w celach komercyjnych (najem domków z basenami do korzystania dla gości).

Ustawodawca uczynił podmiotem odpowiedzialnym za zapewnienie bezpieczeństwa na obszarach wodnych zarządzającego takim obszarem, czyli w tym przypadku wynajmującego domek z basenem.

Wody przeznaczone do powszechnego korzystania – uprawnienia Policji

Natomiast prawdą jest, że ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji wskazuje, iż do podstawowych zadań Policji należy ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania. Tym samym funkcjonariusze Policji realizują służbę na wodach i terenach przywodnych, a wyodrębnione wody basenów prywatnych do takowych nie należą. Mimo więc, że wymóg ratownika istnieje i nie ma go jak obejść, to w praktyce ryzyko największe dla właściciela wiąże się z wypadkiem (zatopieniem, podtopieniem itd.). Jeśli właściciel nie zapewni ratownika, taki poszkodowany, jego rodzina mają roszczenia cywilno-prawne o odszkodowanie i zadośćuczynienie, bowiem łatwo wykażą, że gdyby ratownik był, to z dużą dozą prawdopodobieństwa, by ich uratował lub alarmował o niepokojących zachowaniach, sytuacjach.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414
2. Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne - Dz.U. 2017 poz. 1566

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.